Oceny wydolnoÅ›ci oddychania dokonuje siÄ™ na podstawie obserwa­cji — jeżeli to jest możliwe — ruchomoÅ›ci klatki piersiowej, ze zwró­ceniem uwagi na to, czy nie jest nadmierna i czy jest symetryczna (tzn. czy jedna poÅ‚owa klatki piersiowej porusza siÄ™ równolegle z dru­gÄ…). Najważniejszym objawem Å›wiadczÄ…cym o istnieniu oddychania jest stwierdzenie wypÅ‚ywu strumienia powietrza w czasie wydechu. W tym celu należy zbliżyć ucho do nozdrzy i ust osoby poszkodowanej — sÅ‚yszalny, swobodny wydech Å›wiadczy o oddychaniu prawidÅ‚owym. Je­żeli wydechowi towarzyszÄ… chrapliwe dźwiÄ™ki, bulgotanie, Å›wisty – mówi to o istnieniu zaburzeÅ„ drożnoÅ›ci dróg oddechowych spowodowa­nych częściowym ich zatkaniem (np. wymiocinami, krwiÄ… itp.) lub zwężeniem dróg oddechowych. Jeżeli nie sÅ‚ychać wydechu, nastÄ…piÅ‚o zatrzymanie oddychania, nawet jeÅ›li utrzymujÄ… siÄ™ jeszcze ruchy klat­ki piersiowej.

Ocena wydolności krążenia

Jeżeli osoba poszkodowana ma zachowaną świadomość lub przy zabu­rzeniach świadomości wykonuje ruchy oddechowe, oznacza to, że czyn­ność krążenia krwi nie została przerwana. Świadomość, oddychanie, napięcie mięśni zanikają natych­miast po ustaniu krążenia (w 4 — 8 s od zatrzymania pracy serca). Jeżeli więc stwierdza się głęboką śpiączkę z wiotkością mięśni i brak ruchów od­dechowych, należy podejrzewać, że nastąpiło zatrzymanie krążenia. O tym, czy serce jeszcze pracuje (praca serca może się utrzymywać nawet do kilku minut od zatrzymania oddycha­nia), świadczy wyczuwalne dotykiem tętno (pulsowanie) w dużych tętni­cach dochodzących od aorty (tętnicy głównej). Najdogodniejszym miejscem badania są tętnice szyjne ze­wnętrzne, przebiegające tuż obok krtani, po stronie prawej i lewej szyi. Brak tętna po obu stronach szyi świadczy o zatrzymaniu krążenia. Na­tychmiast powinno się przystąpić do postępowania reanimacyjnego. Osłuchiwanie tonów serca, obserwacja zabarwienia skóry (bladość, Sinica), ucieplenia kończyn są subiektywne, mogą być bardzo mylące i stano­wią stratę czasu.