Znamiona barwnikowe są rozmaicie wyniosłe (od płaskich do guzowatych), mogą być uszypułowane, o powierzchni gładkiej lub brodawkującej, niekiedy owłosione, o zabarwieniu ciemnym lub jasno- brunatnym. Umiejscowione bywają rozmaicie.
BiorÄ…c pod uwagÄ™ możliwość zezÅ‚oÅ›liwienia najbardziej niebezpieczne sÄ… znamioÂna pÅ‚askie, nieowÅ‚osione i bardzo ciemne, umiejscowione w miejscach przewlekÅ‚ego drażnienia (stopy, dÅ‚onie itp.).
Objawem zezÅ‚oÅ›liwienia znamienia jest nagÅ‚e powiÄ™kszenie siÄ™, zmiana zabarwienia, wzrost brodawkujÄ…cy powierzchni, stan zaÂpalny, krwawienie, owrzodzenie.
Leczenie. Ze wskazań kosmetycznych lub w razie przewlekłego drażnienia leczenie wyłącznie chirurgiczne. Znamię nie drażnione, nie wykazujące cech przemiany złośliwej może nie być leczone, ale należy je obserwować i bezwzględnie chronić przed działaniem słońca (nie wolno opalać skóry ze zmianami barwnikowymi!)
ZnamiÄ™ błękitne imituje plamÄ™ wykonanÄ… niebieskim dÅ‚ugopisem. Nie zÅ‚oÅ›liwieje; nie wymaga leczenia, ale można je usunąć chirurÂgicznie.                                                                             t
ZnamiÄ™ bezbarwne jest to odbarwiona plama (pozbawiona barwniÂka — melaniny) przypominajÄ…ca bielactwo, bez przebarwieÅ„ na obwoÂdzie. Leczenie jest niemożliwe, można jedynie je tuszować.
ZnamiÄ™ Suttona to biaÅ‚a, odbarwiona plama (jak w bielactwie naÂbytym) z ciemnym Å›rodkiem (jak znamiÄ™ barwnikowe). Może znikać. Nie wymaga leczenia: możliwe jest usuniÄ™cie chirurgiczne.